ΕΜΕΙΣ ΤΟΥ '80 (συνέχεια)
Τρωγόμαστε μεταξύ μας.
Τρωγόμαστε με τον εαυτό μας.
Τρωγόμαστε με κάποιους γονείς που επαναστάτησαν στα νιάτα τους και τώρα συντηρητικοποιήθηκαν.
Τρώγαμε υγιεινά σαν παιδιά, τρώγαμε πολύ και ακατάλληλες τροφές σαν μεγάλοι και τελικά το "γυρίσαμε" στο βιολογικό και το υγιεινό.
Εισπνεύσαμε όλο το νέφος του κόσμου, μπροστά στα παιδιά (τα μεγάλα και μικρά) δεν μπορούμε να καπνίσουμε και οδηγούμε αυτοκίνητα που στοιχίζουν περισσότερο από όλων των γειτόνων.
Νομίζουμε ότι ακόμη πρέπει να πολεμάμε και να πείθουμε. Ενώ, με τον τρόπο αυτόν, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να μας αμφισβητούν.
Δεν ξέρουμε ποιο από τα δύο είναι καλύτερο: Να ζητάμε βοήθεια και να τους χρωστάμε ή να μη δεχόμαστε βοήθεια και να μας πιέζουν για να τους χρωστάμε.
Δεν έχω άλλο στίφτη. Συμπλήρωσε κι εσύ.
1 σχόλιο:
Την βοηθεια την ζηταμε οχι για να ειμαστε υποχρεωμενοι αλλα γιατι πραγματικα την εχουμε αναγκη απο καποιους ανθρωπους. Την δινουμε οχι γιατι την χρωσταμε αλλα γιατι θελουμε να βοηθησουμε. Ειναι λαθος σου χρωσταω μου χρωστας.
Δημοσίευση σχολίου