ΑΥΤΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΡΙΣΗ!!!

Κρίση? ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΗ ΑΥΤΗ! «ΕΓΩ θα σου πω» («Εμείς οι Έλληνες τα ξέρουμε όλα, μπράβο μας!», από διαφήμιση καφέ Bravo)

Ήμουν λοιπόν στο γραφείο και, έσπαγα το κεφάλι μου για τη δουλειά μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή. Στη μέση μιας περιόδου που όλοι ονοματίζουν κρίση, σκεφτόμουν ότι η ζωή μου δεν έχει αλλάξει προς το αρνητικό τόσο πολύ. Και, ξαφνικά, με πιάνει σύγκρυο.

ΑΜΑΝ! Να μία κρίση που θα ήταν Η κρίση: Να «πέσουν» όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα, όλα τα αρχεία, όλοι οι server, όλα τα κεντρικά αρχεία των πολυεθνικών, του κράτους, των επαγγελματιών και των ιδιωτών. Το internet, το facebook. ΟΛΗ Η ΔΟΥΛΕΙΑ που μέχρι τώρα έχει γίνει από εκατομμύρια ανθρώπους εδώ και τόσα χρόνια. Όλη η δουλειά που έχεις κάνει ΕΣΥ κι εγώ, τίποτα να μην υπάρχει πια. Να μη δουλεύει ΤΙΠΟΤΑ. Μαύρες οθόνες παντού. Να ανάβεις το κουμπί και να μη γίνεται τίποτα. Ο,τιδήποτε ηλεκτρονικό να έπαυε να υπάρχει!!!

Σκέψου το... Μια κρίση ΧΩΡΙΣ ΒΙΑ, μα με τόσο έντονο αντίκτυπο! Τι θα κάναμε τότε? Σε ποια εποχή θα γυρίζαμε το χρόνο?

Αγωνία με πιάνει, περίμενε, κλείνω, πάω να κάνω back up. Ή μάλλον όχι, αφού δε θα δουλεύει ο Η/Υ. Υπάρχει άραγε σωτηρία από μια τέτοια καταστροφή?

Indiana