Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣ

Ήθελα πολύ καιρό να γράψω αυτό το κείμενο, τελικά σήμερα ας γίνει και με θυμό ας βγει. Θέλω ν’ ανοίξω το παράθυρο και να φωνάξω, πέρασε άλλωστε και η ώρα κοινής ησυχίας. Στριμώχνεσαι από παντού, όπως λέει και το τραγούδι. ΑΛΛΑ όλα αυτά τα άδικα, τα ψεύτικα που συμβαίνουν οριοθετούν το χρόνο:


ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣ. Και για πριγκηπέσες και για βασιλιάδες και για βασίλισσες και για αγγέλους και για θαύματα. Ας αντισταθούμε, εμείς η γενιά του '80, αλλά και οι νεότεροι και οι παλαιότεροι. Μη σκύβεις το κεφάλια σε όλα, μην παραπονιέσαι, μη γκρινιάζεις, είναι πολύ εύκολο αυτό, δε συμφωνείς; Αναρωτιέσαι που το πάω; Αυτό θέλω κι εγώ, να αναρωτιέσαι, χρησιμοποίησέ το επιτέλους. Μόνο αν βρεθείς πολύ χαμηλά, εκεί που δεν γίνεται πιο κάτω, μόνο τότε μπορείς να τεντώσεις τα πόδια και να φτάσεις στην επιφάνεια. Θυμάσαι τότε που σου έκαναν πατητή στη θάλασσα και έφτανες στον πάτο με λυγισμένα πόδια και τα τέντωνες και έδινες ώθηση για να φτάσεις στην επιφάνεια; Εγώ λοιπόν πιστεύω ότι η κοινωνία βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο δευτερόλεπτο που έχει πολύ λυγισμένα πόδια και θα δώσει επιτέλους την ώθηση.

Ο Πρίγκηπας στο σπίτι του θα διαχωρίζει τα σκουπίδια, δε θα υπάρχουν αρκετοί κάδοι, μετά από λίγο θα το κάνουν πιο πολλοί και θα πιεστεί ο Δήμος.

Η Πριγκήπισσα θα καταλάβει ότι όλα αυτά τα ρούχα που έχει στην ντουλάπα της αλλά και τα άλλα τόσα που γυαλίζουν στη βιτρίνα και «πρέπει» να αγοράσει, κατασκευάζονται από κάποιους ανθρώπους με πολύ χαμηλούς μισθούς σε κάποια εργοστάσια που εκπέμπουν βλαβερά αέρια.

Ο Βασιλιάς δημοσιογράφος θα κάνει εναλλακτικές κινήσεις, ασυμβίβαστες, θα τους ξεσκεπάσει και κυρίως θα είναι από τους λίγους που θα σου μιλήσουν αντίστοιχα με το δείκτη νοημοσύνης σου.

Θα βρεις στο χαζοκούτι σου διαφορετικές χρήσεις: θα ζωγραφίζει π.χ. το παιδί σου πάνω του, θα ζωγραφίσεις στόχο στην οθόνη και θα παίζετε βελάκια και άλλες πολλές χρήσεις, φαντασία έχεις.

Το internet, θα σε βοηθήσει να ανοίξεις μυαλό, να βγάλεις φτερά, να μάθεις, να συμφωνήσεις, να διαφωνήσεις, να φωνάξεις, να κλάψεις, να χαρείς και όχι μόνο να ψάχνεις φίλους και έρωτες μέσα από αυτό.

Η μουσική θα σε ταξιδέψει, θα σε ηρεμήσει για να μην ξεσπάσεις στο δίπλα σου για όλα αυτά που ζεις.

ΤΕΛΟΣ, Η ΦΥΣΗ, αχ, η φύση, αυτή θα κάνει την πιο σημαντική δουλειά. Θα βρεθείς εκεί και θα καταλάβεις ότι όλα αυτά για τα οποία και μέσα στα οποία ζεις είναι όλα τεχνητά, το είχες σκεφτεί; Μόνο τη φύση δεν έχεις δημιουργήσει, μάλλον την καταστρέφεις. Πιάσε το χώμα, σκάψε με τα νύχια, χάιδεψε τα εύθραυστα πέταλα, κολύμπησε στο ποτάμι, κάνε μακροβούτι στο πέλαγο, πέταξε νοερά με το πρώτο χελιδόνι. Και θα δεις: ΟΛΑ ΘΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ. Όλα ήδη έχουν αρχίσει να αλλάζουν… βάλε το λιθαράκι σου, με κίνητρο εσωτερικό.



1 σχόλιο:

Dimitris Papazisis είπε...

Άχ αυτή η γεννιά του ΄80. Είμαι γεννημένος το 1975 και καταλαβαίνω....
Πριγκίπισσά μου μαζί σου είμαι, σε ασυμβίβάστές ιδέες, λόγια όμορφα και ακόμα ομορφότερες πράξεις. Εσύ, εγώ, εμείς. Ξέρω που το πάς και πού το πάμε. Είμαι εδώ,με μάτια μεγάλα και ορθάνοιχτα, με όλα μου τα κύτταρα επιστρατευμένα για αλλαγή.

Με εκτίμηση,

Δημήτρης Παπαζήσης (form Linked In)
Σε περιμένω στο Blog μου: www.papazisis.capitalblogs.gr