Καμμιά φορά, κλείνω τα μάτια και πάω πίσω, εκεί που ήταν μικρός ο εαυτός μου, ένα μικρό κοριτσάκι με σκούρα καστανά μαλλιά και μάτια και πάντα χαμογελαστό. Την ρωτάω τι θέλει και της το δίνω. Φανταστείτε ότι εδώ και κάποιους μήνες την είχα πάει σε μία παραλία και το ευχαριστήθκε πολύ. Πάω πίσω να επουλώσω τις πληγές, ξεκινώντας από το πιο εσωτερικό τράυμα. Πάω πίσω να καλύψω τις ανάγκες που δεν είχαν τότε καλυφθεί για να γελάσει ξανά.
Έτσι, απάντησα και κάποια "γιατί".
Είμαι Παναθηναϊκός γιατί το δεύτερο συνθετικό της λέξης είναι η λέξη "Αθήνα"
Μου αρέσει η ιδιότητα του ελεύθερου επαγγελματία γιατί περιέχει τη λέξη "ελευθερία"
Θα γίνω ηθοποιός γιατί το πρώτο συστατικό της λέξης είναι το "ήθος"
ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ για να επιβιώσω
ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ για να στο μεταδώσω
ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ γιατί τώρα (ΤΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ!) η εξωτερική ομορφιά επηρεάζει την εσωτερική
και μερικά που δυστυχώς ΔΕΝ έχουν γίνει ακόμη "γιατί"
εργάζομαι για να παράγω έργο.
υπάρχω για να προάγω το κοινό καλό.
συνυπάρχω για να πηγαίνω παραπέρα.
χορεύω και βρίσκω τις ρίζες μου.
ερωτεύομαι για να πετάω.
σ' αγαπάω για να πετάς.
κάνω όμορφες συζητήσεις ΜΟΝΟ με λίγους ανθρώπους γιατί οι υπόλοιποι δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά της σελήνης από το σέλινο.
εργάζομαι για να πληρώνομαι αντίστοιχα.
βάφτισα τον εαυτό μου ΙΔΕΟΠΟΙΟ γιατί έχω κεραία (ιδεο) και χέρια, καρδιά, ψυχή, μυαλό (ποιος).
μάλλον διασκεδαστής είμαι με τόσες αδαείς ατάκες που μου βγαίνουν.
τελικά, ΟΧΙ (?), ίσως, μάλλον, ΝΑΙ (?) θα γίνω ΨΥΧΑΓΩΓΕΑΣ γιατί τα συνθετικά της λέξης
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου