ΘΑΛΑΣΣΕΣ

ΘΑΛΑΣΣΕΣ (Νερό + Αλάτι + Ζωή)

Ποιος ξέρει πόσους έρωτες έχει φιλοξενήσει, πόσες αγκαλιές. Πόσες πατητές, πόσες αυθόρμητες βουτιές, πόσα άλματα του βόλλεϋ, πόσα "σπλας" από μπαλάκια ρακέτας. Πόσα κορμιά αγαπημένα, αγκαλιές παντοτινές, συζητήσεις φιλικές. Πόσα απογοητευμένα πνεύματα και ψυχές που θα ήθελαν να πεθάνουν μέσα της.

"Κάποτε ήσουν πληγωμένη" στου τραγουδιού τους στίχους. Μα, θα είμαι πάντα πληγωμένη. Γιατί ήταν λάθος να αφήσω την αιώνια ζωή στη θάλασσα και να γίνω θνητή για την αγάπη.

Κερνάω παγωτο.

Αεικίνητη, μα και σταθερή. Γεμάτη πίκρα και δολοφονίες, μα τόσο γλυκιά κι ελκυστική. Τόσο χρωματιστή, μα τόσο σκούρα! Επιφανειακή στην αρχή, μα όσο προχωράς μέσα της τόσο βαθιά και μυστηριώδης! Την αγαπώ, τη λατρεύω, είμαι μέρος της, είναι κομμάτι από μένα.

Τελικά, προτιμώ τα ηλιοβασιλέματα με σύννεφα.