ΚΑΛΗΜΕΡΑ!Το σκεφτόμουν ΠΟΛΥ αυτό το κείμενο. Θα χρειαστεί να γράψω για την αίσθηση του σώματος, του πνεύματος, της καρδιάς και της ψυχής κατά τον ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ.
Μόνο μία παρομοίωση και μεταφορά μπορώ να αποδώσω. Μεταφορά για σας, δηλαδή. Εγώ το νιώθω. Το βιώνω.
Είναι σαν τα μέσα σου, στο ηλιακό πλέγμα, κυρίως, να θέλουν να βγουν όλα προς τα έξω, και τα τοιχώματα του σώματός σου να μην τα αφήνουν. ΤΙ ΑΙΣΘΗΣΗ! Στο λούνα-παρκ τουλάχιστον υπάρχει διέξοδος, τέλος, είναι διασκέδαση, είναι σαν κινηματογράφος. ΕΝΩΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ.
Σαν να είσαι μία αέναη πολύχρωμη πετονιά. Και να θέλεις να πετάξεις παντού. Και να ζήσεις. Και να κάνεις τους άλλους να γελούν όπως, "σαν λεν, δεν γέλασαν ποτέ." Να σου λεν το πρόβλημά τους και να τους λες τη λύση. Στη δυστυχία τους. Αφού το βλέπεις ΤΟΣΟ καθαρά.
ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΙ: Να σε έχουν υποβιβάσει σε μία στασιμότατη στάσιμη στασιμότητα, σε μια κουκκίδα, σε μια στιγμή τόσο συγκεκριμένη και χιλιοβιωμένη σε μία ούτε-καν-μονοδιάστατη τελίτσα.
έχετε, αγαπημένοι μου, ποτέ, νιώσει έτσι????
4 σχόλια:
o egkleismos einai h xeiroterh morfh katapieshs ths psyxhs tou anthrwpou...
Megali adikia opiadipote morfi englismoy,i, psyxologikis/somatikis vias se opiadipote morfi.
Merikoi eglistoi omos,niothoyn orea ke prostateftika eki mesa...
nioythoyn eglistoi omos ke kapioi poy toys voithane ke ekinoi,den to sevonde dn to ektimane.
Dystyxos,yparxoyn ki'afta.
Poly spania alla bori na symvi...
Αλέξανδρε, ευχαριστώ που συμπάσχεις με τον παθόντα. Δεν ξέρεις πως ένιωσε. Ένας συνεχής στροβιλισμός στο ηλιακό πλέγμα και, τίποτα, πουθενά. Κανένας σύμμαχος. ΤΩΡΑ, ευχαριστώ.
Dino, κανείς δε νιώθει όμορφα και προστατευτικά. Απλά, πρέπει να ενδώσει, όπως ο φυλακισμένος. Πως αλλιώς??? Δεν υπάρχει διαφυγή, ούτε το χειρότερο δεν είναι εφικτό. Δεν ξεχνά ποτέ τη βοήθεια.
Δημοσίευση σχολίου