Πέμπτη 7 Μαΐου 2009

ΓΕΝΕΘΛΙΑ




ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΟΥ ΣΗΜΕΡΑ


ΚΑΙ ΝΑΙ!!! Θέλω δώρο
Μπορείς?

Το Μιχάλη Χατζηγιάννη
στην πόρτα του σπιτιού μου
εκεί που καμμιά φορά
"η αγάπη μένει"
με MARTINI ή... χωρίς

Δεν μπορείς?
Τότε μία βόλτα στο "Μυαλό του John Malkovich"

Δύσκολο?
Μια μεγάλη αγκαλιά
και διπλές ανάσες, ταυτισμένες


"Ένα party με ραδιάκι φορητό"?

στην άμμο με φίλους και κιθάρες και ΦΩΤΙΕΣ?


Δεν έχεις χρόνο σήμερα, δε θα με δεις?

Κρίμα, θέλω να με δεις.
Το τελευταίο είναι πιο δύσκολο?

ok,
μία χαμηλή πτήση στην ομορφιά
της Αττικής
με ελικόπτερο
από το Baladeur (www.baladeur.gr)

Ακριβό?
εντάξει.

Ούτως ή άλλως
απ' αυτούς που αγαπώ
παίρνω δώρα
όταν δίνουν και γελούν
αλλά
και όταν δακρύζουν και πονούν
βαθιά
κι ας μην το παραδέχονται.

Μου αφιερώνω το "Νυχτερινή Εκπομπή", το παλιό τραγούδι.
Σε ευχαριστώ, Οδυσσέα, φανταστικέ μου παραγωγέ που χτες μου το θύμισες.
(κατά το "φανταστικέ τροχονόμε")

Με αγάπη στους φίλους, στις αγάπες μου και στους άγνωστους αναγνώστες

Η δική σας Indiana
με διψήφια ηλικία! Ακόμα διψήφια! (τι καλά!)

3 σχόλια:

chris sirimikos είπε...

Poly kalo auto pou egrapses alla dixnei poly monaksia. Toso poly megali?

Indiana είπε...

ναι

Indiana είπε...

και με έκανε δημιουργική ο πόνος.